|
VI. Ezpeleteko herrian egin zena 1828. urtean. Ikus HERELLE, G.: Les charivaris nocturnes dans le Pays Basque-français. RIEV, XV, 515 orr. I Mila zortzi ehun eta hogoi eta zortzian Mirakulu bat gertatu zen eskualdunen artian. Protestant bat ezkondurik Ezpeletako herrian Neska koket bat harrapatu du zabilana airean. II Frantses hitz bat gisa balitz eskuaraz ezartzia Belle Marie barkaturen daut niri hola mintzatzia Haren ohoria nolakoa den hemen agerraraztia Iduritzen zaut merezi duela orotara zabaltzia. III Haste txarra duenak ez du akabantza hoberik Lehen ere ibili da zenbeit jaunen ondotik Usten ez zen Ezpeletan hortaz bertze lilirik Jandarmek ere utzi zuten guti estimaturik. IV Protestant bat jena zauku Frantziaren barnetik Gizon galant izaiteko hainitz leku txarretik Iduritzen zaut bazukeiela hortaz bertzelakorik han ez balitz hunat jina bere lekuak galdurik. V Mariak uste zuen zela zeruetako lorian Holako gizon aberats bat noizbeit harrapatzian Protestant bat huna jina zabilana piajan Belle Marie hunek sartu laster bere sarian. VI Ezpeletan ezin emanez bere aferari finik Zuarramurdirat juan zitzaizkun paper txarrak harturik Han ere ezin harrapatu fraide arima galdurik Ez dutela protestanten esposatzeko legerik. VII Hemen lazten naiz aipatzian bertsu hauien erdian Esposatzera nola joan ziren Baionako hirira Ixtant berian sartu ziren protestanten tenplora Beren arimak zituzten eman ifernuko lezian. VIII Tenplo hartan presentatzia ahalgea utzirik Zeruko bortak gelditu ziren oro zuentzat hertsirik Gure elizaz kanpoan ez da batere salbamendurik Zu handik ateratua zira Jainkoaz arnegaturik. IX Ez duzue irakurtzen sainduen bizitzerik Heiek zenbat egin duten zeruko loria gatik Zuen kontra zabiltzate Jainkoaz arnagaturik Ez duzuela nahi izan loria hartan jartzarik. X Zuri naiz mintzo pasatzian ama malurus tristia Zure alaba nola duzun debruari largatua Eskandalaz itsustu duzu zuk eskual herri guzia Zeren ez duzun ezagutu Jainkoa eta zerua. XI Haroztegiko andere geia zuten berekin lagun Hori ere hainitz on da jendiek jakin dezagun Etsai gaixtoaren obra hartan nahi zela izan Hura ere oren beretik malurus da mundu huntan. (Hemen amaitzen da lehen zatia) XII Nonbeitik jenikako protestant handia Ez du gaizki plazatu bere kaprizia Kurritu duen ondoan Frantzia guzia Tresna tzar horrendako hartu gutizia. XIII Aipatu behar dugu jaun delako hori gizagaizua zure ustez non zira erori Harretxek bere jende orok elgar iduri Ez da deus arrarorik obra da ageri. XIV Espainian sartzian olan ziren sartu Haroztegiko andere geia lehenik pisatu Frantziako kintala ezin konplitu eta Pisu baino urgulu gehiago baitu. XV Zuarramurdin zuten Marie Luz berekin Zikiro gizen baten azpi on batekin Bikarioa nabi ekarri berekin Belle haren ezkontzera protestantarekin. XVI Ezpeletan neskatxak harrazuie kuraie Etsenplu triste hori aborri zazuie Ez izan diru gose guardia emazuie Katolikoa bederen, otoi, har zazue. XVII Ezpeletarrentzat da tona bat handia odol katolikoa nahastekatzia Etsenplu emailia la Belle Marie Nahiz ez tuien galdu berak ohoria. XVIII La Belle Marik nihor ez du suprenitu Lehen ere halatsu baita gobernatu Atorra eta legia bardin sanjatzen tu Ahal badu senarra orobat einen du. (Hemen amaitzen da bigarren zatia) XIX Luzifer da agertu Ezpeletan sartu, Protestant guziak ditu erreguian pasatu, Bainan ez da kontentatu guti bide du aurkitu, Zazpi zortzi bat omen du kondatu, Ez bedi nihor lotsatu ez kuraierikan galdu, Legez kanpoko kasta hortarik ez dugu, behar sofritu, Hek dituztenak lagundu behar litazke herritik kasatu. XX Oraino bada bertzerik konfrario hortarik, Protestanten fagoratzen ibili direnik, Bainan hark ez du faltarik hunat jina ezdakigu nondik, Soldado ordain sarturik sujet tzar bat gertaturik, Ezpeletan kokatu zauku bi kintal andre harturik, Ez dugu bertze penarik bainan berantxe ezaguturik. XXI Gaztedanik manatzen abiatu omen zen, Zikiro artaide baten mendian gobernatzen, Oin hutsik zen ibiltzen arrazoina hala zen, Haren etxian zapatarik ez zen, Hauzoek zuten laguntzen filda hondarrez beztitzen, Galtza txarren ziloetarik atorra puska agertzen Orai dugu ezagutzen zorri bila nola den pizten. XXII Aldagarri handia, filosofo famatuia, Ezpeletako nahasmendu guzien iturria, Zuk duzun jakitatia, kontseilu tzar emaitia, Maleziazko tema tzarrez ardura zare betia, Pena ere da sinestia zahartuz geroz hola izaitia. XXIII Hirurgarren menbro hori Kaifas ihar iduri, Hastetik sokorritu du La Belle Marie Bainan ez da estonagarri primantzaz du prima hori Aita semiak hola ziren bizi. Hartu duen andre hori hola du deboxarazi, Senar zenaren ontasunak abantzu orai iretsi, Bizi badira luzeki ez dakit zer behar duten ikusi. XXIV Bizioaren markarik edo efetu tristerik Nihork ez ahal du horrek bezen handirik Bi begiak ubeldurik burua ere kalboturik Gainerakoz banago ixilik, ez da nihor gormantik Hori den bezen handirik Bere zorro ustelarentzat deus ez du ez sarniorik Bainan oro garbiturik ikusiren du bertze pestarik. XXV Neska urgulutsua, Mariaren sustengua, Protestanten masejentzat satanez hautatua, zerk habilka zoratua, infame arnegatua, Finkatu nahiz Luterren begia, zer dun buruan sartua Ifernutik jen munstroa Dudarik gabe kasatu nahiz gure lege saindua, Hik egin obren pagua Luziferrek zaukan hautatua. XXVI Atso bat ere melatu saltsa huntan zauku sartu Aspaldiko ofizioa trakaseria du borondate tzarra badu, Bainan ahal txumea du behar dugu bateatu, Tupina guzietako burruntzali deitatu, Konbertitzeko denbora gaurgoitik hurbildua du, Arrosarioak hartzan, behar gaitun hiltziaz oroitu. XXVII Mutxurdin bat edo bi lehen beatak iduri, Airaturik jarri dire lege berri horri Ezkont bailitazke naski protestantik jen baladi Katolikoak ez dituzte nahi, Iskribatu behar dugu Orteseko parte horri, Nahi dutenetz bidali protestant bat edo bi. XXVIII Ezpeletar guziak, ene fidel maiteak, Ez tzaitzatela galaraz abarizioak, Eta errokeriak bi sentsutako jendeak: Ez du dudarik eternitateak, dio iskritura sainduak, Trenteko Kontzilioak Orobat gure aita saindu lurreko bikarioak, Bakarrik katolikoak Eternalaz direla deituak. |
